Αυτή τη «μοναδικότητα» ή «ατομικότητα» των επαφών είναι που η Επιστήμη δεν θέλει να κατανοήσει. Για τους περισσότερους επιστήμονες αλλά και επικριτές των εξωγήινων επαφών, η μαρτυρία θα πρέπει να συνοδεύεται από επιβεβαίωση πολλών διαφορετικών μαρτύρων ταυτόχρονα, οι οποίοι θα επιβεβαιώσουν τα επιμέρους στοιχεία της. Εάν κάτι τέτοιο δεν συμβεί, τότε θεωρείται πως η εμπειρία δεν είναι αυθεντική, καθώς υπάρχουν αντιφάσεις. Εάν μελετήσει κανείς προσωπικά τις ατομικές μαρτυρίες των μεταφυσικών εμπειριών, δεν θα αποφύγει να κάνει την παρατήρηση ότι πολλές φορές οι άνθρωποι περιγράφουν την εμπειρία που έζησαν μαζί κατά εντελώς διαφορετικό τρόπο. Δεν είναι απαραίτητο όμως να πρόκειται για μεταφυσική εμπειρία για να συμβεί αυτό. Δοκιμάστε να ζητήσετε από δυο διαφορετικούς μάρτυρες ενός περιστατικού να σας το περιγράψουν και καταγράψτε τις αναφορές τους. Θα παρατηρήσετε λίγες ή αρκετές διαφορές. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα ζητήστε τους το ίδιο και συγκρίνετε τις τωρινές αναφορές τους με εκείνες που σας είχαν δώσει τότε. Μη σας κάνει εντύπωση εάν οι διαφορές τώρα θα είναι πολύ μεγαλύτερες από εκείνα που σας είχαν διηγηθεί. Σκεφτείτε τώρα το ίδιο αυτό φυσιολογικό φαινόμενο σε μια εμπειρία που δεν ανήκει στο υλικό πεδίο αλλά στο Αστρικό, όπου ο Συνειδητός Νους δεν έχει πρόσβαση αλλά μόνο ο Υποσυνείδητος και επομένως, μετά το πέρας της, ο άνθρωπος εναγωνίως προσπαθεί να την ερμηνεύσει, παλεύοντας πολλές φορές με την ίδια τη Λογική του. Διότι δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο του να αλλάξει η ζωή των ανθρώπων μετά από περίεργες εμπειρίες, άλλωστε ήδη μιλήσαμε για εκείνους που θεώρησαν τους εαυτούς τους ως αγγελιοφόρους συμπαντικών μηνυμάτων από τους εξωγήινους.
Παρά ταύτα, έχω τη ζωηρή εντύπωση πως στις περισσότερες περιπτώσεις, αν όχι στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι επαφές αυτές εντάσσονται στα πλαίσια της θυμαπάτης. Η μετατροπή των εξωγήινων σε λατρευτικά πρόσωπα μέσα από την ίδρυση εκκλησιών και πνευματικών κινημάτων με αμφιλεγόμενα αποτελέσματα (βλέπε μαζικές αυτοκτονίες), ενισχύουν αυτό το συλλογισμό.

Το παραμύθι της προστασίας του πληθυσμού

Μια από τις δικαιολογίες που συνήθως προβάλονται στο σενάριο της απόκρυψης των εξωγήινων επαφών από τις κυβερνήσεις, είναι το ενδεχόμενο πρόκλησης ταραχής και πανικού στον πληθυσμό. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για μια μεγάλη ανοησία τόσο το ένα όσο και το άλλο και πίσω από αυτά βρίσκονται νόες που το μόνο που κατορθώνουν είναι αυτό ακριβώς που επιθυμούν στην πραγματικότητα: τη δημιουργία ενός φοβικού κλίματος, που εντείνεται μέσα από τον κινηματογράφο αλλά και από την ίδια την ουφολογία που γίνεται μοχλός του συστήματός τους σε πολλές περιπτώσεις. Πιστεύω πως αν κάτι τρομοκρατεί τον κόσμο είναι τα υπονοούμενα και όχι οι ξεκάθαρες εξηγήσεις, οι οποίες ποτέ δεν δόθηκαν και ειλικρινά δεν μπορώ να φανταστώ για ποιό λόγο η ανακάλυψη μικροοργανισμών στον Άρη θα μπορούσε να προκαλέσει ένα παγκόσμιο κύμα τρόμου ή έστω και η αποκάλυψη πως κάποτε η Αφροδίτη κατοικήθηκε από νοήμονα όντα. Γενικά δεν μου αρέσει κάποιος ή κάποιοι να υποθέτουν τις αντιδράσεις μου, πόσω μάλλον να αισθάνονται ότι μπορούν να τις προκαθορίσουν. Περιττό να αναφέρω ότι είναι πολύ περισσότερο ανησυχητικό να πιστεύει κανείς πως άγνωστα αντικείμενα παραβιάζουν τον εναέριο χώρο της πατρίδας του και προσγειώνονται ανενόχλητα στα εδάφη της χωρίς κανείς να μπορεί να αντιδράσει στο οτιδήποτε κάνουν.

Οι εξωγήινες απαγωγές

Ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων ισχυρίζονται πως έχουν πέσει θύματα εξωγήινων απαγωγών, κατά τη διάρκεια των οποίων υποβλήθηκαν σε ιατρικά πειράματα και ως απόδειξη του γεγονότος φέρνουν περίεργα σημάδια στα σώματά τους. Υπάρχουν εκατοντάδες καταγεγραμμένες περιπτώσεις για όποιον ενδιαφέρεται να τις μελετήσει. Άλλες από αυτές προξένησαν φόβο τη στιγμή εκείνη και άλλες υποσυνείδητο φόβο που η αιτία του ανακαλύφθηκε αργότερα μέσω ύπνωσης. Συνήθως στις περιπτώσεις αυτές δεν υπάρχουν μάρτυρες, παρά το γεγονός ότι κοιμούνταν στο ίδιο κρεβάτι ή στο διπλανό δωμάτιο με τα θύματα αν και έχουν καταγραφεί και μερικές εξαιρέσεις.
Πιστεύω πως πέρα από την όποια επιστημονική – ψυχολογική εξήγηση του φαινομένου, θα πρέπει να το προσεγγίσουμε και με εσωτερικές ερμηνείες. Για μένα, ένας σημαντικός αριθμός περιστατικών μπορεί να εξηγηθεί ως μια ακόμη επαφή στο Αστρικό Πεδίο, η οποία συμβαίνει στο μεταβατικό στάδιο μεταξύ ύπνου και εγρήγορσης. Οι Αστρικές επαφές σε πολλές περιπτώσεις είναι αρκετά οδυνηρές λόγω των συνθηκών του συγκεκριμένου πεδίου που προσεγγίζεται. Ένα συνηθισμένο φαινόμενο των επαφών αυτών είναι και ο Αντίκτυπος, κατά τον οποίο η οποιαδήποτε προσβολή του αστρικού σώματος διαμέσου του αιθερικού μεταδίδεται στο υλικό. Είναι συνηθισμένο σε μια αστρική διαμάχη το θύμα να έχει πληγές, μώλωπες, εκδορές και άλλα στο υλικό του σώμα, τα οποία δεν μπορούν να εξηγηθούν. Πιστεύω ότι οι απαγωγές είναι η είσοδος των ανθρώπων στο αστρικό πεδίο και οι εμπειρίες που έχει εκεί, που πολύ συχνά συνοδεύονται και από τον Αντίκτυπο. Μια λεπτομερής μελέτη των περιστατικών μπορεί να πείσει τον οποιονδήποτε σχετικά με την πιθανότητα μιας τέτοιας ερμηνείας: ακούγεται ένας ήχος πριν την επαφή (αυτό που λέγεται αστρική καμπάνα), ο μάρτυρας δεν είναι ακριβώς ξύπνιος αλλά ούτε και κοιμισμένος, ο άλλος μάρτυρας δεν αντιλαμβάνεται τίποτα, υπάρχει ένα περίεργο φως που λες και βγαίνει από τα υλικά αντικείμενα, τα υλικά σημάδια εντοπίζονται συνήθως στην περιοχή των ενεργειακών κέντρων που υπερλειτουργούν κατά την είσοδο στο αστρικό πεδίο και άλλα πολλά.

Η πρόκληση των εξωγήινων επαφών

Αναμφίβολα η πέραν κάθε αμφιβολίας απόδειξη ύπαρξης ζωής, νοήμονος και μη, πέραν του πλανήτη Γη είναι κάτι που θα συμβεί στο κοντινό ή μακρινό μέλλον και δεν θα είναι άμοιρη συνεπειών, αφού θα αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη ανακάλυψη που θα έχει γίνει ποτέ. Έως τότε η μελέτη όλων των παραμέτρων του εξωγήινου ζητήματος θα είναι ουσιαστικά μια εις βάθος μελέτη του ανθρώπινου ψυχισμού, με τον οποίο σχετίζονται στενά οι εξωγήινες επαφές.